Verbum

церабілка, ✂, ж.

Машына для цераблення лёну, канапель.

церабільшчык, ✂, м.

Работнік, які цярэбіць лён, каноплі.

|| ж. церабільшчыца, ✂.

церабіцца, ✂; незак.

1. Вызваляцца ад чаго-н., што насела на адзенне, поўсць і пад.; атрасацца.

2. Чысціцца дзюбай (пра птушак).

3. З цяжкасцю рухацца куды-н. (разм.).

   • Куды ты цярэбішся?

церабіць, ✂; незак.

1. Ачышчаць ад хмызняку (лес).

2. Ачышчаць ад бацвіння, карэньчыкаў і пад. (гародніну).

   • Ц. буракі.

3. Ачышчаць ад галінак, сучкоў (спілаванае дрэва).

4. Лузаць, лушчыць.

   • Вавёрка церабіла шышкі.

5. Торгаць, перабіраць пальцамі што-н.

6. перан. Надакучаць пытаннямі, просьбамі (разм.).

7. Вырываць з коранем, убіраць машынай з поля (лён, каноплі).

|| зак. выцерабіць, ✂.

|| наз. церабленне, ✂.

|| прым. церабільны, ✂.

цераз, прыназ.

1. Упоперак чаго-н., з аднаго боку на другі.

   • Перайсці ц. вуліцу.
   • Пабудаваць пераправу ц. раку.

2. Паверх чаго-н.

   • Пераскочыць ц. плот.

3. (пры назвах прадметаў, асяроддзя, праз якія што-н., хто-н. пераходзіць, пранікае). Праз.

   • Ісці ц. лес.
   • Залезці ц. акно.
   • Ц. шыбы ледзь прасочвалася святло.

4. Пры дапамозе каго-, чаго-н.

   • Перадаць прывітанне ц. знаёмага.

5. Праз некаторы час або праз некаторую адлегласць пасля чаго-н.

   • Сустрэліся ц. год.
   • Дрэўцы раслі ц. кожныя дзесяць метраў.

6. Па якой-н. прычыне, па віне каго-н.

   • Ц. яго многія пацярпелі.

цераззерніца, ✂, ж. (спец.).

Няпоўная завязь зерня ў каласах хлебных злакаў у выніку няпоўнага апылення.

церам, ✂, м.

У старажытнай Русі: высокі багаты дом у выглядзе вежы.

|| памянш. церамок, ✂.

|| прым. церамны, ✂.

цераспалосіца, ✂, ж.

Размяшчэнне зямельных участкаў адной гаспадаркі палосамі ўперамежку з чужымі ўчасткамі.

|| прым. цераспалосны, ✂.

церассядзельнік, ✂, м.

Тое, што і пасак (у 3 знач.).

церассядзёлак, ✂, м.

Тое, што і пасак (у 3 знач.).