церабіць дзеяслоў | незакончанае трыванне
-
Ачышчаць ад хмызняку (лес).
-
Ачышчаць ад бацвіння, карэньчыкаў і пад. (гародніну).
- Ц. буракі.
-
Ачышчаць ад галінак, сучкоў (спілаванае дрэва).
-
Лузаць, лушчыць.
- Вавёрка церабіла шышкі.
-
Торгаць, перабіраць пальцамі што-н.
-
пераноснае значэнне: Надакучаць пытаннямі, просьбамі (размоўнае).
-
Вырываць з коранем, убіраць машынай з поля (лён, каноплі).
|| закончанае трыванне: выцерабіць.
|| назоўнік: церабленне.
|| прыметнік: церабільны.
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)