Verbum

церабіць, ✂; незак.

1. Ачышчаць ад хмызняку (лес).

2. Ачышчаць ад бацвіння, карэньчыкаў і пад. (гародніну).

   • Ц. буракі.

3. Ачышчаць ад галінак, сучкоў (спілаванае дрэва).

4. Лузаць, лушчыць.

   • Вавёрка церабіла шышкі.

5. Торгаць, перабіраць пальцамі што-н.

6. перан. Надакучаць пытаннямі, просьбамі (разм.).

7. Вырываць з коранем, убіраць машынай з поля (лён, каноплі).

|| зак. выцерабіць, ✂.

|| наз. церабленне, ✂.

|| прым. церабільны, ✂.