церабіць дзеяслоў | незакончанае трыванне

  1. Ачышчаць ад хмызняку (лес).

  2. Ачышчаць ад бацвіння, карэньчыкаў і пад. (гародніну).

    • Ц. буракі.
  3. Ачышчаць ад галінак, сучкоў (спілаванае дрэва).

  4. Лузаць, лушчыць.

    • Вавёрка церабіла шышкі.
  5. Торгаць, перабіраць пальцамі што-н.

  6. пераноснае значэнне: Надакучаць пытаннямі, просьбамі (размоўнае).

  7. Вырываць з коранем, убіраць машынай з поля (лён, каноплі).

|| закончанае трыванне: выцерабіць.

|| назоўнік: церабленне.

|| прыметнік: церабільны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)