цесната назоўнік | жаночы род

  1. гл. цесны.

  2. Адсутнасць прасторы.

    • Жыць у цеснаце.
    • У цеснаце, ды не ў крыўдзе (прыказка).

  3. Скапленне людзей на малой прасторы.

    • У аўтобусе ц.

|| прыметнік: цеснаваты.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)