Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

волат, , м.

Асілак, велікан.

  • Магутны в.
  • В. літаратуры (перан.).

волатаўскі, .

Які мае адносіны да волата.

  • Волатаўская сіла.

волевыяўленне, , н.

Выказванне сваёй волі, жадання.

  • Свабоднае в. выбаршчыкаў.

волкі, (разм.).

Вільготны, сыры.

  • Волкая ноч.

|| наз. волкасць, .

вольнаадпушчанік, , м.

Даўней: раб ці прыгонны, адпушчаны на волю.

вольнаадпушчаны, .

Даўней: адпушчаны на свабоду (пра раба, прыгоннага).

вольналюбівы, .

Які вызначаецца свабодалюбствам, імкнецца да волі.

  • Вольналюбівыя народы.

|| наз. вальналюбства, .

вольнанаёмны, .

  1. Які працуе або выконваецца па вольнаму найму.

    • В. рабочы.
  2. Які працуе ў ваенным ведамстве, але не з’яўляецца ваеннаслужачым.

    • В. персанал.

вольнасць, , ж.

  1. гл. вольны.

  2. Свабода, незалежнасць.

    • Барацьба за в.
  3. Бесцырымоннасць, фамільярнасць у паводзінах, развязаннасць.

    • Залішняя в. у абыходжанні.
  4. Адступленне ад агульных правіл, ад нормы ў чым-н.

    • Паэтычная в.

вольная, , ж.

Даўней: дакумент, які выдаваўся прыгоннаму пры вызваленні ад прыгоннай залежнасці.

  • Даць вольную.