Verbum

белабаро́ды, ✂.

З белай барадой.

• Б. дзед.

белабіле́тнік, ✂, м. (разм.).

Чалавек, які мае белы білет як няздольны несці вайсковую службу.

белабо́кі, ✂.

З белымі бакамі.

• Белабокая сарока.

белабры́сы, ✂ (разм.).

З вельмі светлымі бровамі, валасамі, вейкамі.

• Б. хлопец.

|| наз. белабрысасць, ✂.

белавы́, ✂.

Перапісаны начыста.

• Б. экзэмпляр рукапісу.

белагало́вы, ✂.

Які мае светлыя або сівыя валасы.

белагвардзе́ец, ✂, м.

У гады грамадзянскай вайны: член белай гвардыі — рускіх ваенных фарміраванняў, што змагаліся супраць савецкай улады.

|| прым. белагвардзейскі, ✂.

белагру́ды, ✂.

У якога белыя грудзі.

• Белагрудыя ластаўкі.

белагры́вы, ✂.

З белай грывай.

• Белагрывыя коні.

беладо́нна, ✂, ж.

Ядавітая расліна з чорнымі ягадамі, а таксама лякарства, прыгатаванае з карэння і лісця гэтай расліны.