Verbum

бляск, ✂, м.

1. Яркае, асляпляльнае святло; водбліск.

   • Асляпляльны б.
   • Начысціць боты да бляску.
   • Б. лыжак.

2. Святло ў вачах як выражэнне ўнутранага стану.

   • Б. вачэй.

3. перан. Пра яркае выяўленне чаго-н.

   • Б. таленту.

   • 3 бляскам (разм.) — вельмі добра, выдатна.

блясна́, ✂, ж.

Прылада для рыбы ў выглядзе бліскучай металічнай бляшкі, да якой прымацоўваецца кручок.

бля́ха, ✂, ж.

1. Тонкае ліставое жалеза.

   • Накрыць хату бляхай.

2. Металічная пласцінка з надпісам або нумарам, якая сведчыць аб пасадзе таго, хто яе носіць.

   • Б. на грудзях.

3. Тонкі ліст жалеза з загнутымі краямі, на якім пякуць або смажаць што-н.

|| памянш. бляшка, ✂.

|| прым. бляшаны, ✂.

бляха́р, ✂, м.

Майстар, які вырабляе рэчы з бляхі, хто крые бляхаю дах.

|| прым. бляхарны, ✂.

бляша́нка, ✂, ж.

Бляшаная банка.

• Б. кансерваў.

бля́шка, ✂, ж.

1. гл. бляха.

2. Кавалачак бляхі (у 1 знач.).

бляя́ць, ✂; незак.

Крычаць (пра авечак, коз).

|| наз. бляянне, ✂.