бляха

назоўнік | жаночы род

  1. Тонкае ліставое жалеза.

    • Накрыць хату бляхай.

  2. Металічная пласцінка з надпісам або нумарам, якая сведчыць аб пасадзе таго, хто яе носіць.

    • Б. на грудзях.

  3. Тонкі ліст жалеза з загнутымі краямі, на якім пякуць або смажаць што-н.

|| памяншальная форма: бляшка.

|| прыметнік: бляшаны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)