Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

седлавіна, , ж.

  1. Прагіб у спіне жывёлін (спец.).

  2. Невялікая прадаўгаватая ўпадзіна паміж дзвюма высокімі вяршынямі ў горным хрыбце.

сезон, , м.

  1. Адна з чатырох пор года.

    • Зімовы с.
    • Не па сезону апрануцца.
  2. Частка года, якая з’яўляецца найбольш прыдатнай для якой-н. работы, адпачынку і пад.

    • С. адпачынкаў.
    • Канцэртны с. філармоніі.
    • На чарніцы яшчэ не с. (не паспелі).
    • Купальны с.

сезоннік, , м.

Рабочы на сезонных работах.

|| ж. сезонніца, .

сезонны, .

  1. Які мае адносіны да пэўнага сезона.

    • Сезонныя рабочыя.
  2. Які дзейнічае ўвесь сезон, на ўвесь указаны час.

    • С. абанемент на канцэрты.

|| наз. сезоннасць, .

сейбіт, , м.

  1. Той, хто сее зерне.

    • С. за лёс ураджаю трывожыцца.
  2. перан. Чалавек, які распаўсюджвае ідэі, веды.

    • С. разумнага, добрага, вечнага.

сейм, , м.

Назва парламента ў некаторых дзяржавах.

|| прым. сеймавы, .

сейнер, , м.

Невялікае марское судна для лоўлі рыбы спецыяльным невадам.

сейсма...

Першая частка складаных слоў са знач.:

  • 1) сейсмічны, напр. сейсмаактыўнасць, сейсмазона, сейсмапрафіляванне, сейсмаразведка, сейсмастойкі;
  • 2) які мае адносіны да сейсмаграфіі, напр. сейсмазандзіраванне, сейсмазапісваючы;
  • 3) які мае адносіны да сейсмалогіі, напр. сейсмагеалогія, сейсмагідраакустыка, сейсмастанцыя.

сейсмаграфія, , ж.

Запіс ваганняў зямной паверхні сейсмографам.

|| прым. сейсмаграфічны, .

  • Сейсмаграфічная станцыя.

сейсмалогія, , ж.

Раздзел геафізікі, які вывучае ваганні зямной паверхні.

|| прым. сейсмалагічны, .