сейбіт, , м.

  1. Той, хто сее зерне.

    • С. за лёс ураджаю трывожыцца.
  2. перан. Чалавек, які распаўсюджвае ідэі, веды.

    • С. разумнага, добрага, вечнага.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)