Verbum

свяшчэннадзейнічаць, ✂; незак.

1. Выконваць які-н. царкоўны абрад.

2. перан. Рабіць што-н. урачыста і паважна (іран.).

|| наз. свяшчэннадзейства, ✂.

свяшчэннаслужыцель, ✂, м.

Асоба, якая адпраўляе набажэнства і трэбы.

|| прым. свяшчэннаслужыцельскі, ✂.

свяшчэннік, ✂, м.

У праваслаўі: служыцель культу, асоба, якая выконвае царкоўныя службы і трэбы, іерэй.

|| прым. свяшчэнніцкі, ✂.

свяшчэнны, ✂.

1. Выключна важны, асабліва пачэсны, святы (у 2 знач.; высок.).

   • С. абавязак.
   • С. доўг.

2. У рэлігіі: які валодае святасцю, адпавядае рэлігійнаму ідэалу, боскі.

   • С. абрад.
   • Свяшчэннае пісанне.

3. Недатыкальны, непарушны.

   • Свяшчэнная граніца нашай краіны.

сеанс, ✂, м.

1. Паказ або выкананне чаго-н. у пэўны прамежак часу без перапынку.

   • С. адначасовай гульні.
   • Тры сеансы інгаляцыі.

2. Адзін з некалькіх (у розны час дня) паказаў фільма ў кінатэатры.

   • Вячэрні с.

севазварот, ✂, м.

У сельскай гаспадарцы: паслядоўнае чаргаванне сельскагаспадарчых культур на пэўных зямельных участках.

• Кармавыя севазвароты.
• Травапольныя севазвароты.

|| прым. севазваротны, ✂.

сегмент, ✂, м.

1. У геаметрыі: частка круга, абмежаваная дугой і яе хордай, а таксама частка шара, аддзеленая сякучай плоскасцю.

2. Адзін з многіх аднародных членікаў цела некаторых жывёл, а таксама адзін з некалькіх аднародных участкаў якога-н. органа (спец.).

   • С. чарвяка.
   • С. пазваночніка.

|| прым. сегментны, ✂.

сегрэгацыя, ✂, ж. (кніжн.).

1. Адзін з відаў расавай дыскрымінацыі — абмежаванне ў правах на падставе колеру скуры або нацыянальнай прыналежнасці.

   • С. неграў у ЗША.

2. Неаднароднасць хімічнага саставу металічных сплаваў, што ўзнікла пры іх крышталізацыі (спец.).

|| прым. сегрэгацыйны, ✂.

седала, ✂, н.

1. Жэрдка або некалькі жэрдак у куратніку, на якія садзяцца ноччу куры; курасадня.

2. перан. Месца, дзе чалавек пражыў многа гадоў; абжыты куток.

   • Пакінуць роднае с.

седлаванне, ✂, н.

1. гл. сядлаць.

2. Спосаб, якім асядланы конь (спец.).

   • Паходнае с.