Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
аезілоруыэюя
гджзйклмнрстфш

без’язы́кі, ✂.

  1. Які не валодае мовай, нямы.

  2. перан. Які не ўмее добра, свабодна гаварыць.

|| наз. без’языкасць, ✂.