Verbum

пяро​¹, ✂, н.

1. Рагавы стрыжань з пушыстымі адросткамі па баках, які вырастае на скуры птушак.

   • Страусавае п.
   • Гусінае п. (да паяўлення металічных пёраў​² — прылада для пісання чарнілам).

2. Зялёны ліст цыбулі і часнаку (разм.).

|| памянш. перца, ✂ і пёрка, ✂.

пяро​², ✂, н.

Металічная выгнутая пласцінка з расшчэпленым канцом для пісання чарнілам, тушшу.

• Узяцца за п. (пачаць пісаць).
• Выйсці з-пад пяра каго-н. (быць напісаным кім-н.).
• Бойкае п. (перан. пра лёгкі, вольны стыль).
• Разбойнікі пяра (перан. пра прадажных, беспрынцыповых журналістаў; пагард.).

|| памянш. перца, ✂ і пёрка, ✂.

|| прым. пёравы, ✂.

• Шарыкавыя і пёравыя ручкі.

пярсцёнак, ✂, м.

Прадмет, звычайна з дарагога металу, у форме абадка, абруча, часта з каштоўнымі камянямі, які носіцца на пальцы як упрыгожанне ці як сімвал шлюбу.

• Заручальны п.

пярун, ✂, м.

Аглушальны ўдар грому.

• П. ударыў у дрэва.
• П. яго (цябе, яе, вас, іх) ведае (нічога невядома пра каго-, што-н.; разм.).

|| прым. перуновы, ✂.

пярхота, ✂, ж. (разм.).

Сухі кашаль, пакашліванне ад перасыхання, раздражнення ў горле.

|| прым. пярхотны, ✂.

пярцоўка, ✂, ж.

Гарэлка, настоеная на перцы.

|| прым. пярцовачны, ✂.

пяршак, ✂, м. (разм.).

1. Тавар першага гатунку.

2. Першая, самая моцная самагонка.

   • Хапіў першаку, дык і вочы на лоб.

|| памянш. першачок, ✂.

пяршачка, ✂, ж. (разм.).

Тое, што і першацёлка.

пяршыць, ✂; безас.; незак. (разм.).

Пра адчуванне пярхоты.

• Пяршыць у горле.

пярына, ✂, ж.

Мяккая тоўстая падсцілка на ложак у выглядзе доўгага мяшка, напоўненага пер’ем або пухам.

|| памянш. пярынка, ✂.

|| прым. пярынны, ✂.