пяршак, ✂, м. (разм.).

  1. Тавар першага гатунку.

  2. Першая, самая моцная самагонка.

    • Хапіў першаку, дык і вочы на лоб.

|| памянш. першачок, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)