Verbum

свінушка, ✂, ж.

Тое, што і свінуха.

свінцовы, ✂.

1. гл. свінец.

2. перан. Цёмна-шэры, колеру свінцу.

   • Свінцовае неба.

3. перан. Цяжкі.

   • С. ўдар.
   • Свінцовая галава (пра боль і цяжар у галаве).
   • Свінцовае маўчанне (панурае, гнятучае).

свінчатка, ✂, ж.

1. Злітак свінцу, які выкарыстоўваецца ў бітах, як зброя ў кулачнай бойцы.

2. Свінцовае грузіла на рыбалоўнай сетцы.

3. Нагайка з уплеценым куском свінцу на канцы.

свінчо, ✂, н. (разм.).

Падсвінак.

свінячыць, ✂; незак. (разм.).

1. Забруджваць што-н., рабіць беспарадак.

2. перан. Паскудзіць, шкодзіць каму-н. у чым-н.

|| зак. насвінячыць, ✂.

свіран, ✂, м.

Халодны будынак, прызначаны для захоўвання збожжа, мукі, а таксама рэчаў.

|| прым. свірнавы, ✂.

свірэпіца, ✂, ж.

Аднагадовая культурная расліна з тонкім коранем, з насення якога здабываецца тэхнічны алей.

свірэпка, ✂, ж.

Пустазелле, палявая шматгадовая расліна з жоўтымі кветкамі.

свіснуць, ✂; зак.

1. гл. свістаць.

2. Моцна з размаху спляжыць (разм.).

   • С. кіем па плячах.

3. Украсці (разм.).

   • С. грошы.

свіст, ✂, м.

1. Рэзкі, высокі гук, які ўтвараецца рухам паветра праз вузкую адтуліну.

   • Утвараць с. губамі.

2. Голас некаторых птушак і жывёл такога тэмбру і вышыні.

   • Салаўіны с.

3. Гук, які ўтварае прадмет пры хуткім рассяканні паветра.

   • С. куль.

◊

• Мастацкі свіст — высвістванне мелодыі.