Verbum

пчаляр, ✂, м.

Чалавек, які займаецца пчалярствам.

пчалярства, ✂, н.

Развядзенне пчол як галіна сельскай гаспадаркі.

|| прым. пчалярскі, ✂.

• П. інструмент.
• Пчалярская справа.

пчолалячэнне, ✂, н. (спец.).

Лячэнне ўкусамі пчол (пчаліным ядам).

пчолатэрапія, ✂, ж. (спец.).

Тое, што і пчолалячэнне.

пшаніца, ✂, ж.

Хлебны злак, а таксама зерне яго, якое ідзе на выраб белай мукі.

• Азімая п.
• Насенная п.

|| памянш. пшанічка, ✂.

|| прым. пшанічны, ✂.

пшык, ✂, м. (разм.).

Нічога, пустата.

• Застаўся адзін п.

пыж, ✂, м.

1. Войлачная Лямцавая ці кардонная затычка, якой забіваюць зарад у зброі, што зараджаецца з дула.

2. Пракладка ўсярэдзіне патрона, якая аддзяляе зарад ад кулі, шроту.

|| прым. пыжовы, ✂.

пыжык, ✂, м.

Цяля паўночнага аленя ва ўзросце да аднаго месяца, а таксама футра яго.

|| прым. пыжыкавы, ✂.

• Пыжыкавая шапка.

пыкаць, ✂; незак. (разм.).

Гаварыць невыразна, неразборліва.

|| наз. пыканне, ✂.

пыл, ✂, м.

1. Найдрабнейшыя сухія часцінкі, якія лятаюць у паветры або аселі на паверхню чаго-н.

   • Сціраць п. з мэблі.
   • Дарожны п.
   • Аж п. курыць.
   • П. у вочы пускаць (перан. хвалячыся, абманваць; разм.).

2. Тое, што і пылок (у 2 знач.).

|| памянш. пылок, ✂.

|| павел. пылішча, ✂.

|| прым. пыльны, ✂ і пылавы, ✂.

• Пыльнае паветра.
• Пылавыя буры (буры, якія ўзнімаюць пыл, пясок, слаі ўрадлівай глебы і пераносяць іх за тысячы кіламетраў).