Verbum

пыл назоўнік | мужчынскі род

1. Найдрабнейшыя сухія часцінкі, якія лятаюць у паветры або аселі на паверхню чаго-н.

   • Сціраць п. з мэблі.
   • Дарожны п.
   • Аж п. курыць.
   • П. у вочы пускаць (пераноснае значэнне: хвалячыся, абманваць; размоўнае).

2. Тое, што і пылок (у 2 знач.).

|| памяншальная форма: пылок.

|| павелічальная форма: пылішча.

|| прыметнік: пыльны і пылавы.

• Пыльнае паветра.
• Пылавыя буры (буры, якія ўзнімаюць пыл, пясок, слаі ўрадлівай глебы і пераносяць іх за тысячы кіламетраў).