Verbum

пыл, ✂, м.

1. Найдрабнейшыя сухія часцінкі, якія лятаюць у паветры або аселі на паверхню чаго-н.

   • Сціраць п. з мэблі.
   • Дарожны п.
   • Аж п. курыць.
   • П. у вочы пускаць (перан. хвалячыся, абманваць; разм.).

2. Тое, што і пылок (у 2 знач.).

|| памянш. пылок, ✂.

|| павел. пылішча, ✂.

|| прым. пыльны, ✂ і пылавы, ✂.

• Пыльнае паветра.
• Пылавыя буры (буры, якія ўзнімаюць пыл, пясок, слаі ўрадлівай глебы і пераносяць іх за тысячы кіламетраў).