пыж, , м.

  1. Войлачная Лямцавая ці кардонная затычка, якой забіваюць зарад у зброі, што зараджаецца з дула.

  2. Пракладка ўсярэдзіне патрона, якая аддзяляе зарад ад кулі, шроту.

|| прым. пыжовы, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)