Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

безжыццёвы, .

  1. Мёртвы.

    • Безжыццёвае цела.
  2. перан. Пазбаўлены выразнасці, малавыразны.

    • Б. позірк.

|| наз. безжыццёвасць, .

беззага́нны, .

Які не мае заганаў, бездакорны.

  • Беззаганная работа.

|| наз. беззаганнасць, .

беззако́ннасць, , ж.

  1. Парушэнне або адсутнасць законнасці.

    • Барацьба з беззаконнасцю.
  2. Беззаконны ўчынак.

    • Чыніць б.

беззако́нне, , н.

Тое, што і беззаконнасць.

беззако́нны, .

Які супярэчыць закону, законнасці.

  • Беззаконныя дзеянні.

беззапаве́тны, .

Які аддаецца поўнасцю чаму-н. самаадданы.

  • Беззапаветнае служэнне Радзіме.

|| наз. беззапаветнасць, .

Воінская б.

беззмясто́ўны, .

Бедны думкамі, нецікавы.

  • Б. артыкул.

|| наз. беззмястоўнасць, .

беззяме́лле, , н.

Адсутнасць або недахоп зямлі для вядзення сельскай гаспадаркі.

беззяме́льны, .

Які не мае зямлі для вядзення сельскай гаспадаркі.

безнадзе́йны, .

Які не падае надзеі на што-н.

  • Б. хворы.
  • Безнадзейнае становішча.

|| наз. безнадзейнасць, .