Verbum

падбіць​¹, ✂; зак.

1. Прыбіць да чаго-н. знізу, прышыць спадыспаду.

   • П. у ботах падэшвы.
   • П. паліто футрам.

2. Убіць, забіць глыбей.

   • П. цвікі.

3. Ударыўшы, стрэліўшы, прымусіць упасці, вывесці са строю.

   • П. танк.
   • П. зайца.

4. Ударам пашкодзіць, параніць.

   • П. вока.

◊

• Падбіць вынік (баланс) (разм.) — падвесці вынікі (баланс).

|| незак. падбіваць, ✂.

|| наз. падбіўка, ✂ і падбойка, ✂.

|| прым. падбойны, ✂ і падбоечны, ✂.

падбіць​², ✂; зак. (разм.).

Падбухторыць да чаго-н., угаварыць зрабіць што-н.

• Хто яго на гэта падбіў?

|| незак. падбіваць, ✂.

падбор, ✂, м.

1. гл. падабраць.

2. Тое, што падабрана, збор, набор чаго-н.

   • Цікавы кніжны п.
   • П. кветак у букеце.
   • Удалы п. спецыялістаў.
   • Як на п. (аб кім-, чым-н. аднолькавага выгляду, якасці, звычайна добрай).

падборка, ✂, ж.

1. гл. падабраць.

2. Некалькі артыкулаў, заметак на адну тэму, надрукаваных пад агульным загалоўкам.

   • П. на сельскагаспадарчую тэму.

падборшчык, ✂, м.

1. Рабочы, што ажыццяўляе падбор, падборку чаго-н.

2. Прыстасаванне, машына для падбірання скошанай збажыны, травы і пад.

|| ж. падборшчыца, ✂.

падбрыць, ✂; зак.

Пагаліць з бакоў, па краях.

|| незак. падбрываць, ✂.

падбрэхваць, ✂; незак. (разм.).

1. Суправаджаць што-н. брэхам, брахаць час ад часу.

2. перан., каму. Нагаворваць, даносіць на каго-н. (пагард.).

|| наз. падбрэхванне, ✂.

падбрэхіч, ✂, м. (разм. пагард.).

Той, хто ўгодліва або з якой-н. мэтай дагаджае каму-н., падтрымлівае каго-н.

• Панскі п.

падбухторшчык, ✂, м.

Той, хто падбухторвае.

|| ж. падбухторшчыца, ✂.

|| прым. падбухторшчыцкі, ✂.

падбухторыць, ✂; зак. (разм.).

1. Падбіць што-н. зрабіць (звычайна дрэннае, заганнае).

   • П. да спрэчак.

2. Настроіць супраць каго-н.

   • П. сына супраць бацькі.

|| незак. падбухторваць, ✂.

|| наз. падбухторванне, ✂.