падбіць2, ; зак. (разм.).

Падбухторыць да чаго-н., угаварыць зрабіць што-н.

  • Хто яго на гэта падбіў?

|| незак. падбіваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)