Verbum

вузкакалейка, ✂, ж. (разм.).

Вузкакалейная чыгунка.

вузкакалейны, ✂.

З вузкай рэйкавай каляёй.

• Вузкакалейная чыгунка.

вузкі, ✂.

1. Невялікі ў шырыню, у папярочніку.

   • Вузкая дарога.
   • Вузкае месца (перан. пра цяжкасці ў ажыццяўленні чаго-н.).

2. Вельмі цесны, недастаткова прасторны.

   • В. рукаў.
   • Кашуля вузкая ў грудзях.

3. Які ахоплівае нямногае, нямногіх, абмежаваны.

   • Вузкая спецыяльнасць.
   • Вузкае кола сяброў.
   • Вузкая нарада.

4. перан. 3 абмежаванымі поглядамі, інтарэсамі, недалёкі.

   • В. кругагляд.

|| наз. вузкасць, ✂.

вузлаваты, ✂.

1. Які мае вузлы, няроўны.

   • Вузлаватая пража.

2. З патаўшчэннямі, ушчыльненнямі мышачнай тканкі.

   • Вузлаватыя вены.
   • Вузлаватыя пальцы.

|| наз. вузлаватасць, ✂.

вузлавы, ✂.

1. гл. вузел.

2. перан. Асноўны, галоўны, самы істотны.

   • Вузлавое пытанне.

вузы, ✂ (высок.).

Тое, што аб’ядноўвае, звязвае, стварае ўнутраную сувязь, адзінства.

• В. братэрства, дружбы.

вулей, ✂, м.

Спецыяльная скрынка або выдзеўбаная калода для пчол.

• Рамачны в.
• На пасецы было пятнаццаць вуллёў.

|| прым. вуллёвы, ✂.

вуліца, ✂, ж.

1. У населеных пунктах: два рады дамоў і прастора паміж імі для праходу і праезду, а таксама сама гэта прастора.

   • Шырокая в.

   • Галоўная в. горада.

   • Апынуцца на вуліцы (таксама перан. без жылля).

   • Выкінуць на вуліцу (таксама перан.):

     1. выселіўшы, пазбавіць жылля;
     2. звольніць з работы, пазбавіць сродкаў існавання.

   • На пажар збеглася ўся в. (перан. усе жыхары вуліцы; разм.).

   • Будзе і на нашай вуліцы свята (прыказка і для нас наступіць радасць, урачыстасць).

2. Месца пад адкрытым небам у проціл. памяшканню.

   • На вуліцы такая відната.

3. перан. Асяроддзе, якое сваёй некультурнасцю, нявыхаванасцю дрэнна ўплывае на каго-н.

   • Дрэнны ўплыў вуліцы.
   • В. вінавата ў чым-н.

|| памянш. вулачка, ✂.

|| прым. вулічны, ✂.

• В. рух (на вуліцах).

вулкан, ✂, м.

Канічная гара з кратарам на вяршыні, праз які час ад часу вывяргаецца лава, агонь, попел.

• Патухлы в.
• Дзеючы в.

|| прым. вулканічны, ✂.

• Вулканічныя пароды.

вулканізаваць, ✂; зак. і незак.

Зрабіць (рабіць) вулканізацыю.