вуліца назоўнік | жаночы род
-
У населеных пунктах: два рады дамоў і прастора паміж імі для праходу і праезду, а таксама сама гэта прастора.
-
Шырокая в.
-
Галоўная в. города.
-
Апынуцца на вуліцы (таксама пераноснае значэнне: без жылля).
-
Выкінуць на вуліцу (таксама пераноснае значэнне):
- выселіўшы, пазбавіць жылля;
- звольніць з работы, пазбавіць сродкаў існавання.
-
На пажар збеглася ўся в. (пераноснае значэнне: усе жыхары вуліцы; размоўнае).
-
Будзе і на нашай вуліцы свята (прыказка і для нас наступіць радасць, урачыстасць).
-
-
Месца пад адкрытым небам у процілегласць памяшканню.
- На вуліцы такая відната.
-
пераноснае значэнне: Асяроддзе, якое сваёй некультурнасцю, нявыхаванасцю дрэнна ўплывае на каго-н.
- Дрэнны ўплыў вуліцы.
- В. вінавата ў чым-н.
|| памяншальная форма: вулачка.
|| прыметнік: вулічны.
- В. рух (на вуліцах).
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)