Verbum

вуліца, ​^✂, ж.

1. У населеных пунктах: два рады дамоў і прастора паміж імі для праходу і праезду, а таксама сама гэта прастора.

   • Шырокая в.

   • Галоўная в. горада.

   • Апынуцца на вуліцы (таксама перан. без жылля).

   • Выкінуць на вуліцу (таксама перан.):

     1. выселіўшы, пазбавіць жылля;
     2. звольніць з работы, пазбавіць сродкаў існавання.

   • На пажар збеглася ўся в. (перан. усе жыхары вуліцы; разм.).

   • Будзе і на нашай вуліцы свята (прыказка і для нас наступіць радасць, урачыстасць).

2. Месца пад адкрытым небам у проціл. памяшканню.

   • На вуліцы такая відната.

3. перан. Асяроддзе, якое сваёй некультурнасцю, нявыхаванасцю дрэнна ўплывае на каго-н.

   • Дрэнны ўплыў вуліцы.
   • В. вінавата ў чым-н.

|| памянш. вулачка, ✂.

|| прым. вулічны, ✂.

• В. рух (на вуліцах).