Verbum

рудымент, ✂, м.

1. Недаразвіты, астаткавы орган арганізма, які страціў сваё першапачатковае значэнне ў працэсе эвалюцыйнага развіцця.

2. перан. Астатак, рэшткі якой-н. з’явы (кніжн.).

|| прым. рудыментарны, ✂.

рудыментарны, ✂.

1. гл. рудымент.

2. Які знаходзіцца ў зародкавым стане (кніжн.).

|| наз. рудыментарнасць, ✂.

ружа, ✂, ж.

1. Расліна з прыгожымі шырокапялёсткавымі пахучымі кветкамі і са сцяблом, звычайна пакрытым шыпамі.

   • Усеяць чый-н. шлях ружамі (перан. зрабіць чыё-н. жыццё лёгкім, шчаслівым).

2. Архітэктурнае або ювелірнае ўпрыгожанне, якое схематычна перадае форму кветкі гэтай расліны.

Ружа вятроў (спец.) —

• 1) графічнае адлюстраванне паўтаральнасці напрамку вятроў у пэўным месцы;
• 2) вятры, якія дзьмуць адначасова ў розных напрамках.

|| памянш. ружачка, ✂.

|| прым. ружавы, ✂.

• Р. алей.
• Сямейства ружавых (наз.).

ружаварня, ✂, ж.

Прадпрыемства, якое перапрацоўвае пялёсткі руж у ружавы алей.

ружавець, ✂; незак.

1. Станавіцца ружовым.

   • Шчокі ружавеюць на марозе.

2. Віднецца (пра што-н.ружовае).

|| зак. паружавець, ✂.

ружанец, ✂, м.

У некаторых хрысціян: шнурок з пацеркамі або вузельчыкамі для адлічвання прачытаных малітваў або паклонаў у часе малітвы.

ружжо, ✂, н.

Ручная агнястрэльная зброя з доўгім ненаразным ствалом.

• Паляўнічае р.
• Процітанкавае р.
• Быць пад ружжом (быць на ваенным становішчы, у стане баявой гатоўнасці — пра армію).
• У р.! (каманда; стаць у строй з вінтоўкамі).
• Паставіць пад р. (прызваць на ваенную службу).

|| памянш. ружэйца, ✂.

|| прым. ружэйны, ✂.

ружовакветныя, ✂, (спец.).

Сямейства двухдольных раслін, да якога адносяцца яблыня, груша, вішня, шыпшына, ажына, маліна, глог, ружа і інш.

ружова-...

Першая частка складаных слоў са знач. з ружовым адценнем, напр. ружова-пурпуровы, ружова-фіялетавы, ружова-чырвоны.

ружовы, ✂.

1. Светла-чырвоны.

   • Р. колер.
   • Ружовыя шчокі (румяныя).
   • Ружовая кофта.

2. перан. Нічым не азмрочаны, радасны, светлы (разм.).

   • Ружовыя мары.

◊

• Ружовае дрэва — драўніна некаторых трапічных дрэў, афарбаваная ў ружовы колер.

• Праз ружовыя акуляры глядзець на каго-што (неадабр.) — уяўляць усё ў прыемным выглядзе, глядзець на ўсё жыццярадасна, не заўважаючы дрэннага.

• У ружовым святле бачыць каго-што — тое, што і праз ружовыя акуляры глядзець.

|| наз. ружовасць, ✂.