Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

руса...

Першая частка складаных слоў са знач. з русым, напр. русабароды, русавалосы, русакосы.

русавалосы, .

З русымі валасамі.

  • Р. хлопец.

|| наз. русавалосасць, .

русавы, .

Тое, што і русявы.

|| наз. русавасць, .

русак, , м.

Шэры заяц, які захоўвае аднолькавую афарбоўку зімой і летам.

|| прым. русаковы, .

русалка, , ж.

У народных павер’ях — істота ў выглядзе аголенай жанчыны з доўгімі распушчанымі валасамі, якая жыве ў вадзе або жыце.

|| памянш.-ласк. русалачка, .

|| прым. русалчын, .

русізм, , м. (спец.).

Слова ці моўны зварот, запазычаныя якой-н. мовай з рускай або ўтвораныя па рускаму ўзору.

русіст, , м.

Вучоны — спецыяліст па русістыцы.

|| ж. русістка, .

|| прым. русісцкі, .

русістыка, , ж.

Сукупнасць навук, якія вывучаюць рускую мову, літаратуру і культуру.

рускі, , м.

Нацыянальны танец рускіх, а таксама музыка да гэтага танца.

  • Танцаваць рускага.

рускія, , м.

Усходнеславянскі народ, які складае асноўнае насельніцтва Расіі і жыве таксама ў іншых рэспубліках былога СССР.

|| ж. руская, .

|| прым. рускі, .