ружовы,
-
Светла-чырвоны.
- Р. колер.
- Ружовыя шчокі (румяныя).
- Ружовая кофта.
-
перан. Нічым не азмрочаны, радасны, светлы (разм. ).- Ружовыя мары.
Ружовае дрэва — драўніна некаторых трапічных дрэў, афарбаваная ў ружовы колер.
Праз ружовыя акуляры глядзець на каго-што (
неадабр. ) — уяўляць усё ў прыемным выглядзе, глядзець на ўсё жыццярадасна, не заўважаючы дрэннага.У ружовым святле бачыць каго-што — тое, што і праз ружовыя акуляры глядзець.
||
Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)