ружовы

прыметнік

  1. Светла-чырвоны.

    • Р. колер.
    • Ружовыя шчокі (румяныя).
    • Ружовая кофта.

  2. пераноснае значэнне: Нічым не азмрочаны, радасны, светлы (размоўнае).

    • Ружовыя мары.

Ружовае дрэва — драўніна некаторых трапічных дрэў, афарбаваная ў ружовы колер.

Праз ружовыя акуляры глядзець на каго-што (неадабральнае) — уяўляць усё ў прыемным выглядзе, глядзець на ўсё жыццярадасна, не заўважаючы дрэннага.

У ружовым святле бачыць каго-што — тое, што і праз ружовыя акуляры глядзець.

|| назоўнік: ружовасць.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)