Verbum

трывіяльны, ✂, ж. (кніжн.).

Пазбаўлены арыгінальнасці, звычайны; пошлы.

• Трывіяльная думка.
• Т. флірт.

|| наз. трывіяльнасць, ✂.

трывога, ✂, ж.

1. Неспакой, моцнае душэўнае хваляванне, выкліканае страхам, небяспекай і пад.

   • Т. за лёс дзяцей.

2. Шум, перапалох, мітусня.

   • Усе крычалі, адчувалася моцная т.

3. Небяспечнае становішча, а таксама сігнал, які апавяшчае аб ім.

   • Паветраная т.
   • Пажарная т.

трывожны, ✂.

1. Поўны трывогі (у 1 знач.), неспакою, хвалявання; які выражае трывогу.

   • Т. сон.
   • Т. голас.
   • Трывожна (прысл.) на душы.

2. Які выклікае трывогу (у 1 знач.), неспакой.

   • Трывожныя звесткі.

3. Небяспечны.

   • Т. час.

4. Які паведамляе пра небяспеку.

   • Т. гудок.
   • Т. сігнал.

|| наз. трывожнасць, ✂.

трывожыцца, ✂; незак.

Прыходзіць у стан трывогі, моцнага душэўнага хвалявання, турбавацца.

• Т. за родных.

|| зак. устрывожыцца, ✂ і патрывожыцца, ✂.

трывожыць, ✂; незак.

1. Прыводзіць у стан трывогі (у 1 знач.), хвалявання.

   • Трывожыла становішча на фронце.

2. Парушаць спакой каго-, чаго-н., турбаваць.

   • Не трэба яго т.

3. перан. Бударажыць мінулае, перажытае.

4. Раздражняць, раз’ятрываць.

   • Т. рану.

|| зак. устрывожыць, ✂, стрывожыць, ✂ і патрывожыць, ✂.

трывуголка, ✂, ж.

Даўней: трохвугольная форменная шапка.

трыганаметрыя, ✂, ж.

Раздзел геаметрыі, які вывучае суадносіны паміж старанамі і вугламі трохвугольніка.

|| прым. трыганаметрычны, ✂.

трыгубіца, ✂, ж.

1. Від рыбалоўнай снасці.

2. Заечая губа (разм.).

трыдзевяты, ✂.

У казках: вельмі далёкі (у старым лічэнні дваццаць сёмы).

• У трыдзевятым царстве.

трыдзевяць:

• за трыдзевяць зямель (разм.) — у казках: у вельмі далёкай краіне, вельмі далёка.