Verbum

трывожыць дзеяслоў | незакончанае трыванне

1. Прыводзіць у стан трывогі (у 1 знач.), хвалявання.

   • Трывожыла становішча на фронце.

2. Парушаць спакой каго-, чаго-н., турбаваць.

   • Не трэба яго т.

3. пераноснае значэнне: Бударажыць мінулае, перажытае.

4. Раздражняць, раз’ятрываць.

   • Т. рану.

|| закончанае трыванне: устрывожыць, стрывожыць і патрывожыць.