Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вельве́т, , м.

Баваўняная рубчастая тканіна з густым кароткім ворсам.

|| прым. вельветавы, .

ве́льмі, прысл.

Надта, у вялікай ступені.

  • В. цікавая кніга.
  • Было в. горача.
  • Не в. (што) (не зусім добры, так сабе; разм.).

  • Вельмі добра — надзвычай добра.

велю́р, , м.

Драп або фетр з мяккім густым кароткім ворсам, а таксама мяккая скура, вырабленая пад аксаміт.

|| прым. велюравы, .