Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

супрацьзачаткавы, .

Прызначаны для прадухілення цяжарнасці.

  • С. сродак.

супрацьлеглы, .

  1. Размешчаны насупраць.

    • С. бераг ракі.
  2. Які карэнным чынам адрозніваецца ад чаго-н., не сумяшчальны з чым-н.

    • Супрацьлеглыя паняцці.

|| наз. супрацьлегласць, .

супрацьпаветраны, .

Прызначаны для барацьбы з авіяцыяй праціўніка або для абароны ад яе.

  • Супрацьпаветраная абарона.

супрацьпаказанне, , н. (спец.).

  1. Паказанне, якое супярэчыць іншаму паказанню.

  2. Спецыяльная заўвага, якая ўказвае на шкоднасць прымянення якога-н. лякарства, лячэння.

    • С. да прымянення антыбіётыкаў.

супрацьпаказаны, .

Такі, якому ёсць супрацьпаказанне; недапушчальны для ўжывання.

  • Супрацьпаказаныя лякарствы.

|| наз. супрацьпаказанасць, .

супрацьпаставіць, ; зак.

  1. Параўнаць, паказаўшы розніцу, процілегласць прыкмет аднаго і другога.

    • С. вывады двух даследаванняў.
  2. Процідзейнічаючы, накіраваць супраць каго-, чаго-н.

    • С. розум сіле.

|| незак. супрацьпастаўляць, .

|| наз. супрацьпастаўленне, .

супрацьракетны, .

Накіраваны супраць ракет на абарону ад ракетнай зброі.

  • Супрацьракетная абарона.

супрацьстаяць, ; незак.

  1. Захоўваючы ўстойлівае становішча, супраціўляцца ўздзеянню чаго-н.

    • С. ветру.
    • С. чыйму-н. націску (перан.).
  2. Быць супрацьпастаўленым, адрознівацца па сутнасці.

    • С. паводле поглядаў.

супрацьтанкавы, .

Прызначаны для барацьбы з танкамі, для абароны ад танкаў.

  • С. роў.
  • Супрацьтанкавыя гранаты.

супрацьхімічны, .

Накіраваны супраць хімічнай зброі, прызначаны для абароны ад яе.

  • Супрацьхімічная абарона.