Verbum

сугней, ✂, м. (неадабр.).

Пануры чалавек, нелюдзень.

суграмадзяне, ✂, м. (высок.).

Грамадзяне адной краіны, суайчыннікі.

сугучны, ✂.

1. Які гучыць суладна, гарманічна (пра музычныя гукі).

2. Які супадае, падобны па гучанню (пра словы, гукі мовы).

3. перан. Які гарманіруе з чым-н.

   • Настрой с. з цудоўным надвор’ем.

|| наз. сугучнасць, ✂.

сугучча, ✂, н.

Спалучэнне некалькіх гукаў рознай вышыні.

суд, ✂, м.

1. Дзяржаўны орган, які разглядае і вырашае грамадзянскія спрэчкі і крымінальныя справы.

   • Народны с.
   • Вярхоўны с.

2. Грамадскі орган, які разглядае справы, звязаныя з учынкамі і паводзінамі каго-н. з членаў калектыву.

   • Таварыскі с.
   • С. гонару.

3. Разбор спраў у такіх органах.

   • Выступіць на судзе.
   • Аддаць пад с.
   • Павестка на с.
   • Трапіць пад с.

4. Думка, меркаванне аб чым-н.

   • С. гісторыі (ацэнкі і думкі будучых пакаленняў; высок.).
   • На няма і суду няма (прыказка).

◊

• Пакуль суд ды справа (разм.) — пакуль што-н. робіцца, адбываецца.

|| прым. судовы, ✂.

суда...

Першая частка складаных слоў са знач. які мае адносіны да суда, судовы, напр. судавыканаўца, судавядзенне, сударэвізійны.

судаводства, ✂, н.

Дзейнасць судовых органаў па разгляду і вырашэнню грамадзянскіх і крымінальных спраў.

судагаварэнне, ✂, н. (спец.).

Вуснае выкладанне справы старанамі на судовым пасяджэнні па грамадзянскім іску.

судак, ✂, м.

Прамысловая рыба сямейства акунёвых.

|| прым. судаковы, ✂.

судаклад, ✂, м.

Дадатковы даклад іншай асобы па якіх-н. пытаннях асноўнага дакладчыка.