Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні
абвгдеёжзійклмнопрстуфхцчшэюя
авклнопрухыэ
абзіклмнопрстўфх

тэхнічка, ✂, ж. (разм.).

  1. Работніца, якая прыбірае памяшканне; прыбіральшчыца.

  2. Машына тэхнічнай дапамогі.

тэхнічны, ✂.

  1. гл. тэхніка.

  2. Які мае адносіны да работы машын і механізмаў; звязаны з абслугоўваннем тэхнікі якой-н вытворчасці.

    • Тэхнічныя навыкі, прыёмы.

  3. Які падлягае выкарыстанню або апрацоўцы ў прамысловасці.

    • Тэхнічная вада.

  4. Які выконвае розныя дапаможныя работы ў якой-н. справе, не адказны.

    • Т. сакратар.

  5. Які вызначаецца высокай тэхнікай, майстэрствам (у спорце, мастацтве).

    • Т. футбаліст.

|| наз. тэхнічнасць, ✂.

тэхнолаг, ✂, м.

Спецыяліст па тэхналогіі вытворчасці.

тэхрэд, ✂, м.

Скарачэнне: тэхнічны рэдактар — работнік выдавецтва, які займаецца паліграфічным афармленнем выдання.

|| прым. тэхрэдаўскі, ✂.