Verbum

счасацца​², ✂; зак.

Стаць счасаным (пра верхні слой дрэва і пад.), а таксама стаць стаптаным (пра абцасы і пад.).

• Кара бярозы добра счасалася.
• Абцасы счасаліся.

|| незак. счэсвацца, ✂.

счасаць​¹, ✂; зак.

1. Зняць часаннем, вычасаць.

   • С. пух з труса.

2. Апрацаваць, ачысціць часаннем (лён, шэрсць і пад.).

   • С. воўну.

|| незак. счэсваць, ✂.

|| наз. счэсванне, ✂.

счасаць​², ✂; зак.

1. Часаннем зняць верхні слой чаго-н.

   • С. кару з дрэва.

2. Зрасходаваць пры часанні.

   • С. палена на трэскі.

|| незак. счэсваць, ✂.

|| наз. счэсванне, ✂.

счахнуць, ✂; зак. (разм.).

1. Стаць чахлым, змарнець.

   • Расліны счахлі без вады.

2. Схуднець, зрабіцца хворым, слабым.

   • За адзін год счах чалавек.

счацвярыць, ✂; зак.

Злучыць па чатыры.

• С. кулямёты.