счасаць2, ; зак.

  1. Часаннем зняць верхні слой чаго-н.

    • С. кару з дрэва.
  2. Зрасходаваць пры часанні.

    • С. палена на трэскі.

|| незак. счэсваць, .

|| наз. счэсванне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)