Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

рыбаход, , м. (спец.).

Прыстасаванне для самастойнага праходу рыбы цераз штучныя і натуральныя перашкоды (плаціны, вадаспады і інш.).

|| прым. рыбаходны, .

рыбачыць, ; незак. (разм.).

Займацца рыбнай лоўляй; быць рыбаком.

рыбец, , м.

Прамысловая рыба сямейства карпавых.

рыбіна, , ж. (разм.).

Адна рыба, звычайна буйная.

рыбнагляд, , м. (афіц.).

Нагляд за выкананнем правіл рыбалоўства.

  • Дзяржаўны р.

|| прым. рыбнаглядны, .

рыбнік, , м.

Спецыяліст па рыбалоўству; работнік рыбных промыслаў.