Verbum

завярнуць, ✂; зак.

1. каго-што і без дапаўнення. Змяніць напрамак, шлях руху, павярнуць.

   • З. назад.
   • З. каня налева.
   • З. кароў ад шкоды.
   • Машына завярнула ў бок лесу.
   • Дарога завярнула да ракі.

2. Паварочваючы, змяніць становішча чаго-н.

   • З. назад рукі каму-н.

3. Зайсці мімаходам (разм.).

   • З. да знаёмых.

4. Заваліць, закідаць чым-н. (разм.).

   • З. яму зямлёй.

◊

• Завярнуць аглоблі (разм.) — пайсці, паехаць назад, не дасягнуўшы мэты.

|| незак. заварочваць, ✂.

завярцецца, ✂; зак.

Пачаць вярцецца.

завярцець​¹, ✂; зак.

Абгарнуць, абматаць з усіх бакоў.

• З. пакунак у газету.
• З. паранены палец.

|| незак. заверчваць, ✂.

завярцець​², ✂; зак.

Пачаць вярцець, круціць.

завяршальны, ✂.

Звязаны з заканчэннем, завяршэннем чаго-н.

• З. год.
• З. этап работы.

завяршыцца, ✂; зак.

Закончыцца, скончыцца.

• Будаўніцтва завяршылася.
• Завяршыўся хакейны сезон.

|| незак. завяршацца, ✂.

|| наз. завяршэнне, ✂.

завяршыць, ✂; зак.

1. Зрабіць верх у чым-н.

   • З. стог.

2. Давесці да канца, закончыць, скончыць.

   • З. сяўбу.
   • З. вучобу.

|| незак. завяршаць, ✂.

|| наз. завяршэнне, ✂.

завяшчальнік, ✂, м.

Той, хто зрабіў завяшчанне.

|| ж. завяшчальніца, ✂.

завяшчанне, ✂, н.

Вусны або пісьмовы наказ, які змяшчае распараджэнні (пераважна аб маёмасці) на выпадак смерці.

• Духоўнае з. (перан. запавет нашчадкам, паслядоўнікам).

|| прым. завяшчальны, ✂.

• Завяшчальнае пісьмо.

завяшчаць, ✂; зак. і незак.

1. каго-што каму. Перадаць (-даваць) па завяшчанню.

   • З. маёмасць сыну.

2. каму з інф. Даручыць (-чаць) што-н., выказаўшы перадсмяротную волю.

   • Вучоны завяшчаў прадоўжыць справу сваім вучням.