завяршыць, ; зак.

  1. Зрабіць верх у чым-н.

    • З. стог.
  2. Давесці да канца, закончыць, скончыць.

    • З. сяўбу.
    • З. вучобу.

|| незак. завяршаць, .

|| наз. завяршэнне, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)