завяшчаць, ✂; зак. і незак.

  1. каго-што каму. Перадаць (-даваць) па завяшчанню.

    • З. маёмасць сыну.

  2. каму з інф. Даручыць (-чаць) што-н., выказаўшы перадсмяротную волю.

    • Вучоны завяшчаў прадоўжыць справу сваім вучням.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)