завярнуць, ; зак.

  1. каго-што і без дапаўнення. Змяніць напрамак, шлях руху, павярнуць.

    • З. назад.
    • З. каня налева.
    • З. кароў ад шкоды.
    • Машына завярнула ў бок лесу.
    • Дарога завярнула да ракі.
  2. Паварочваючы, змяніць становішча чаго-н.

    • З. назад рукі каму-н.
  3. Зайсці мімаходам (разм.).

    • З. да знаёмых.
  4. Заваліць, закідаць чым-н. (разм.).

    • З. яму зямлёй.

  • Завярнуць аглоблі (разм.) — пайсці, паехаць назад, не дасягнуўшы мэты.

|| незак. заварочваць, .

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)