Verbum

спакусіцца, ✂; зак.

1. Быць прывабленым чым-н. спакуслівым.

   • Нехта спакусіўся на мае агуркі.

2. Не ўстаяць перад якім-н. жаданнем, спакусай.

   • С. перакуліць чарку, хоць недазволена.

|| незак. спакушацца, ✂.

спакусіць, ✂; зак.

1. Прывабіць чым-н. захапляючым, прыемным.

   • С. пакупнікоў моднымі таварамі.

2. Дабіцца інтымнай блізкасці.

   • С. дзяўчыну.

|| незак. спакушаць, ✂.

|| наз. спакушэнне, ✂.

спакуслівы, ✂.

1. Здольны спакусіць (у 1 знач.); прынадны, прывабны, захапляльны.

   • С. пах падсмажаных скварак.

2. Які абуджае пачуццёвую цягу, наводзіць на грэшныя думкі.

   • Спакуслівая поза.

|| наз. спакуслівасць, ✂.

спакуснік, ✂, м.

Чалавек, які спакушае каго-н.

|| ж. спакусніца, ✂.

спакутавацца, ✂; зак.

Змардавацца, змучыцца.

• С. ў адзіноце.

спаласкаць, ✂; зак.

1. Абмыць, змыць гразь, бруд і пад.

   • Спалошча дождж зямлю.

2. безас., каго. Пра стан бяссілля, змучанасці пры паносе (разм.).

   • Яго так спаласкала, што ледзь ногі валачэ.

|| незак. спалоскваць, ✂.

|| наз. спалоскванне, ✂.

спаласнуцца, ✂; зак.

Злёгку змыць з сябе пыл, пот.

• С. ў рэчцы пасля малацьбы.

|| незак. спалосквацца, ✂.

спаласнуць, ✂; зак.

Злёгку абмыць, апаласнуць.

• С. цэбар.

|| незак. спалоскваць, ✂.

|| наз. спалоскванне, ✂.

спалатнелы, ✂ (разм.).

Які стаў бледным, падобным на палатно (ад страху, бяды і пад.).

спалатнець, ✂; зак. (разм.).

Стаць бледным, падобным на палатно (ад страху, бяды і пад.).