спакусіцца, ✂; зак.

  1. Быць прывабленым чым-н. спакуслівым.

    • Нехта спакусіўся на мае агуркі.

  2. Не ўстаяць перад якім-н. жаданнем, спакусай.

    • С. перакуліць чарку, хоць недазволена.

|| незак. спакушацца, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)