Verbum

спадарства, ✂, н., зб.

Форма ветлівага звароту да многіх афіцыйных прадстаўнікоў або грамадзян сваёй краіны ці іншых краін.

• Шаноўнае с., праслухайце аб’явы.

спадаць, ✂; незак.

1. гл. спасці.

2. Звісаць, спускацца (пра адзежу, тканіну, валасы і пад.).

   • На плечы спадае каса.

спадзісты, ✂.

Які паступова паніжаецца, мае схіл.

• С. бераг.
• Спадзістая гара.

|| наз. спадзістасць, ✂.

спадзяванне, ✂, н.

Чаканне таго, што мае адбыцца, надзея на што-н.

• С. на лепшае жыццё.

спадзявацца, ✂; незак.

1. Мець спадзяванне, надзею на што-н.

   • С. на атрыманне кватэры.
   • С. на шчасце.
   • Спадзяюся вярнуцца вячэрнім рэйсам.

2. Быць упэўненым у кім-, чым-н., мець спадзяванні на каго-н.

   • Спадзяюся на свайго сына.

3. у форме 1 ас. адз. ўжываецца ў знач. пабочн. слова, спадзяюся. Выражае ўпэўненасць.

   • Ты, спадзяюся, лішняга не будзеш гаварыць.

|| зак. паспадзявацца, ✂.

спадкаемец, ✂, м.

1. Асоба, якая атрымала спадчыну або мае права на яе.

2. перан. Той, хто прадаўжае чые-н. традыцыі, чыю-н. дзейнасць.

|| ж. спадкаемніца, ✂.

|| прым. спадкаемскі, ✂.

спадкі, ✂, н. (разм.).

Маёмасць, спадчына, якая пасля смерці ўладальніка пераходзіць у карыстанне каго-н.

спаднізу, прысл.

Знізу, з-пад чаго-н.

• С. пірог падгарэў.

спадніца, ✂, ж.

Жаночае адзенне ад пояса ўніз, а таксама частка сукенкі ад таліі ўніз.

• Купіла новую спадніцу.
• Бегаць за спадніцай (перан. заляцацца да жанчын; разм. неадабр.).
• Трымацца за спадніцу (перан. быць у поўнай залежнасці ад жонкі; разм. неадабр.).

|| памянш. спаднічка, ✂.

|| прым. спаднічны, ✂.

спадоба:

• (не) да спадобы — (не) падабаецца, не па густу.

• Мне не да спадобы такі гарнітур.