спадкаемец, ✂, м.

  1. Асоба, якая атрымала спадчыну або мае права на яе.

  2. перан. Той, хто прадаўжае чые-н. традыцыі, чыю-н. дзейнасць.

|| ж. спадкаемніца, ✂.

|| прым. спадкаемскі, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)