Verbum

траўміраваць, ✂; зак. і незак.

1. Нанесці (наносіць) траўму.

   • Т. руку.

2. перан. Парушыць (парушаць) спакой, нерваваць.

   • Дарэмна т. чалавека.

|| наз. траўміраванне, ✂.

траўнік, ✂, м.

Даведнік, які апісвае лекавыя расліны і спосабы лячэння імі.

|| прым. траўнікавы, ✂.

трафарэт, ✂, м.

1. Пласцінка з прарэзанымі знакамі, малюнкамі, прызначанымі для ўзнаўлення (спец.).

   • Чарціць па трафарэту.

2. Знакі, малюнкі, нанесеныя пры дапамозе такой пласцінкі.

3. перан. Раз і назаўсёды прыняты ўзор чаго-н., якога слепа прытрымліваюцца; шаблон.

   • Мысліць па трафарэту.

|| прым. трафарэтны, ✂.

трафарэтка, ✂, ж.

1. Тое, што і трафарэт (у 1 знач.; разм.).

2. Пэндзаль, якім малююць па трафарэце.

трафарэтны, ✂.

1. гл. трафарэт.

2. Які з’яўляецца трафарэтам (у 3 знач.), шаблонны.

   • Трафарэтнае рашэнне.

|| наз. трафарэтнасць, ✂.

трафарэціць, ✂; незак. (спец.).

Размалёўваць, распісваць пры дапамозе трафарэта.

трафей, ✂, м.

1. Узбраенне і ваенная маёмасць, захопленыя ў пераможанага праціўніка.

   • Ваенныя трафеі.

2. Рэчы, здабыча як сведчанне або вынік перамогі, поспехаў у якой-н. галіне.

   • Паляўнічыя трафеі.

3. Арнаментальнае ўпрыгожанне ў выглядзе ваенных даспехаў.

|| прым. трафейны, ✂.

трах, гукаперайм.

1. гукаперайм. Ужыв. для абазначэння моцнага адрывістага гуку, трэску.

2. у знач. вык. Трахнуў (разм.).

   • Т. кулаком па стале.

траха, прысл. (разм.).

Чуць, амаль.

• Т. нос не расквасіў.

◊

• Траха не... (разм.) — чуць не, амаль не.

• Траха што (разм.) — амаль што.

трахеіт, ✂, м.

Запаленне слізістай абалонкі трахеі.