трах гукапераймальнае

  1. гукапераймальнае: Ужыв. для абазначэння моцнага адрывістага гуку, трэску.

  2. у знач. выказніка: Трахнуў (размоўнае).

    • Т. кулаком па стале.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)