трафей назоўнік | мужчынскі род

  1. Узбраенне і ваенная маёмасць, захопленыя ў пераможанага праціўніка.

    • Ваенныя трафеі.
  2. Рэчы, здабыча як сведчанне або вынік перамогі, поспехаў у якой-н. галіне.

    • Паляўнічыя трафеі.
  3. Арнаментальнае ўпрыгожанне ў выглядзе ваенных даспехаў.

|| прыметнік: трафейны.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)