Verbum

пабатальённы, ✂.

Пра ваенны строй: які раздзяліўся на батальёны, батальёнамі.

• Пабатальённае пастраенне.

пабачэнне, ✂, н.:

• да пабачэння — ветлівыя словы, якія гаворацца пры развітанні.

пабаяцца, ✂; зак.

Не адважыцца зрабіць што-н.

• П. завірухі.
• Пабаялася ісці адна.
• Я пабаяўся, што мяне там заўважаць.

пабегчы, ✂; зак.

Пачаць бегчы.

• П. па бацьку.

паберагчы, ✂; зак.

1. Часова ўзяць пад сваю ахову, не дапусціць страты чаго-н., захаваць.

   • П. чужыя рэчы.
   • П. грошы.

2. Аднесціся да каго-, чаго-н. беражліва, клапатліва.

   • П. хворую сястру.
   • Не хвалюйся, паберажы сваё здароўе!

паберагчыся, ✂; зак.

Аднесціся да сябе, да свайго здароўя беражліва, пазбягаючы ўсяго неспрыяльнага.

• Трэба п., каб не прастудзіцца.

пабіцца, ✂; зак.

1. гл. біцца.

2. Быць разбітым, пацісканым, патоўчаным ад удараў, штуршкоў і пад.

   • Яблыкі пабіліся ў дарозе.
   • Шыба пабілася.

пабіць, ✂; зак.

1. гл. біць.

2. Забіць у якой-н. колькасці, перабіць.

   • Ён сотні ворагаў пабіў.

3. Перамагчы ў спаборніцтве, гульні, спрэчцы.

   • У штурханні ядра ён пабіў усіх.

4. Пашкодзіць (пасевы і інш.).

   • Град пабіў жыта.

5. Разбіўшы, знішчыць, паламаць што-н. адно або ўсё, многае.

   • П. талерку.
   • П. пасуду.

6. Сапсаваць, пашкодзіць (пра воспу, моль і пад.).

   • Моль пабіла паліто.
   • Воспа пабіла твар.

7. Узнікнуць; усыпаць або пакрыцца чым-н.

   • Бровы пабіла сівізна.

8. У картачнай гульні: пакрыць карту партнёра старшай картай.

паблажка, ✂, ж. (разм.).

Нястрогія, паблажлівыя адносіны да каго-н.

• Даваць каму-н. паблажку.

паблажлівы, ✂.

1. Нястрогі, непатрабавальны.

   • Паблажлівыя адносіны.

2. Мяккі, велікадушны.

   • П. лёс.

|| наз. паблажлівасць, ✂.