Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)

Скарачэнні

вішня, , ж.

Садова-ягаднае дрэва з сакавітымі ядомымі цёмна-чырвонымі костачкавымі пладамі, а таксама плод гэтага дрэва.

|| памянш. вішанька, .

|| прым. вішнёвы, .

  • Вішнёвае варэнне.
  • В. колер.

вішняк, , м., зб.

Вішнёвыя дрэвы, вішнёвы зараснік.

вішчаць, ; незак.

Віскліва крычаць, утвараць віск.

  • Парася вішчыць.
  • Піла вішчыць.

|| аднакр. віскнуць, .

|| наз. вішчанне, .

віядук, , м.

Мост над ярам, цяснінай або цераз дарогу, чыгунку.

|| прым. віядучны, .

віяланчэліст, , м.

Музыкант, які іграе на віяланчэлі.

|| ж. віяланчэлістка, .

віяланчэль, , ж.

Чатырохструнны смычковы музычны інструмент, сярэдні па рэгістру і памерах паміж скрыпкай і кантрабасам.

|| прым. віяланчэльны, .