Verbum

смяротны, ✂ і смяртэльны, ✂.

1. Які жыве не вечна, якога чакае смерць.

   • Усе людзі смяротныя.

2. Які выклікае смерць.

   • Смяротная доза яду.

3. Тое, што і смертны (у 3 знач.).

   • С. прысуд.
   • Смяротная кара.

4. перан. Крайні ў сваім праяўленні, вельмі моцны.

   • Смяротная нуда.

|| наз. смяротнасць, ✂ і смяртэльнасць, ✂.

смятана, ✂, ж.

Густы і тлусты верхні слой сквашанага малака.

• Памідоры са смятанай.

|| ласк. смятанка, ✂.

|| прым. смятанны, ✂.

смятанка, ✂, ж.

1. гл. смятана.

2. Верхні густы і тлусты слой салодкага малака, вяршкі.

|| прым. сметанковы, ✂.

• Сметанковае масла.

смятаннік, ✂, м. (разм.).

1. Пасудзіна для смятаны.

2. Круглы піражок са смятаннай начынкай.

   • Напячы смятаннікаў.

смяцяр, ✂, м.

Чалавек, які збірае і вывозіць смецце.

|| ж. смяцярка, ✂.

смяшлівы, ✂.

1. Схільны часта смяяцца, якога можна лёгка рассмяшыць.

   • С. чалавек.

2. Які выражае гатоўнасць да смеху.

   • С. позірк.
   • С. твар.

3. Пра настрой: такі, пры якім усё здаецца смешным, увесь час хочацца смяяцца.

|| наз. смяшлівасць, ✂.

смяшок, ✂, м. (разм.).

Кароткі, нямоцны смех.

• С. прабег па аўдыторыі.

смяшынка, ✂, ж. (разм.).

Усмешка, вясёлая іскрынка (у вачах).

• С. ў рот папала (пра смяшлівы настрой, пра жаданне ўвесь час смяяцца; жарт.).

смяшыць, ✂; незак.

Выклікаць у каго-н. смех.

• С. жартамі.

|| зак. насмяшыць, ✂ і рассмяшыць, ✂.

смяяцца, ✂; незак.

1. Праяўляць весялосць, радасць пры дапамозе смеху.

   • С. да слёз.

2. Высмейваць каго-, што-н.; насміхацца.

   • Нельга с. са старога чалавека.

3. перан. Жартаваць, гаварыць смехам.

   • Я не веру табе, ты смяешся.