смяшлівы, ✂.

  1. Схільны часта смяяцца, якога можна лёгка рассмяшыць.

    • С. чалавек.

  2. Які выражае гатоўнасць да смеху.

    • С. позірк.
    • С. твар.

  3. Пра настрой: такі, пры якім усё здаецца смешным, увесь час хочацца смяяцца.

|| наз. смяшлівасць, ✂.

Тлумачальны слоўнік беларускай літаратурнай мовы (2002, правапіс да 2008 г.)