Verbum

смольны, ✂.

Тое, што і смалісты.

|| наз. смольнасць, ✂.

смоўж, ✂, м.

Тое, што і слімак.

• С. паўзе, пачаканку вязе (прыказка пра справу, якая ажыццяўляецца вельмі павольна і невядома, калі будзе скончана).

|| прым. смаўжовы, ✂.

смуга, ✂, ж.

1. Падобная на дым, лёгкая атмасферная пялёнка, дымка, туман.

   • Небасхіл заслаўся смугой.
   • Каля лесу слалася с.

2. перан. Тое, што перашкаджае ясна бачыць, затуманьвае.

   • С. засцілае вочы.
   • С. на твары (журботны настрой).

смуглатвары, ✂.

Са смуглым тварам.

смуглець, ✂; незак.

Рабіцца смуглым або больш смуглым.

|| зак. пасмуглець, ✂.

смуглы, ✂.

Пра скуру твару, цела: з больш цёмнай афарбоўкай (у параўнанні з колерам скуры людзей белай расы).

• Смуглыя рукі.
• Смуглая дзяўчынка.

|| наз. смугласць, ✂.

смуглявы, ✂.

Пра скуру твару, цела: злёгку смуглы; смуглаваты.

• Смуглявыя рукі.
• С. хлапец.

|| наз. смуглявасць, ✂.

смугляк, ✂, м. (разм.).

Смуглы мужчына, юнак.

смуглянка, ✂, ж. (разм.).

Смуглая жанчына, дзяўчына.

• Гэта была с. ўсходняга тыпу.

смурод, ✂, м.

Непрыемны, агідны пах.